Sevdiğim birkaç şarkı hakkında rastgele yazıyorum..
tool / pushit (live)
gerçekten "on the other side" denilen yerde buluşuluyor şarkı bitince.. hayatımda anlamı bu kadar derin bir şarkı daha yoktur benim için.. böyle ilişkilerin içinden geçmeyen yoktur herhalde.. seviyorsun, seni seviyor, itiyorsun, o da itiyor, sen daha fazlasını yapıyorsun, o daha fazlasını yapıyor.. hatta şarkının orijinalinde "you cheated me, you still love me" sözleri geçer.. öyle bir an gelir ki aldatmak bile doğal olur, o kadar seversiniz ki, yaşadığınız tüm sorunlar sizi aldatmaya kadar götürür, ancak yine de seversiniz.. hastalık gibidir, terk edemezsiniz, bitiremezsiniz..
aşkın bir sürü ödülü vardır, ancak yol açtığı yokluklarla da baş etmek çok güçtür.. iki insanin birbirini sevmesi neden bu kadar zordur oysa ki..? neden hep bir anlayan, bir de anlamayan olur..? bir yerde düz giden her şey neden bir noktadan sonra yerini fay hatlarına bırakır..?
a perfect circle / vanishing
a perfect circle'ın bu şarkısında gerçek anlamda havada buharlasan herhangi bir şeyin hissiyatı vardır.. zayıflayan, sessizleşen, hissizleşen, yiten, çaresizleşen, kıvranan, büklümlenen, devinen her şeyin ağıtıdır bu şarkı..
peach / you lied
İngilizcenin doğası gereği “undestanding is not demanding” ile ne demek istedikleri konusunda üç farklı yorum yapılabilmektedir:
1. anlamam zor değil..
2. anlaman zor değil..
3. anlamak, istemek değildir.
kanımca ilk anlam daha muhtemeldir, fakat bu belirsizlik şarkıya daha da bir güzellik katmaktadır..
tool / jambi
"you're my peace of mind, my home, my center.."
buradaki center/merkez kelimesinin kilit bir anlamının olduğunu düşündürür.. hele bu merkez, merkezkaç kuvvetiyle kendine çektiği sizi iter ve etrafında döndürmeyi başarırsa, merkezin etrafında donen esrik benliğinizi biteviye etrafında tutmayı becerebilirse, en nihayetinde merkezcil kuvveti ile de dengelerse merkezkaç kuvveti, hazzı apayrı olur.. bir insani merkeze koymak demek dengenin bozulabileceğini de kabullenmek olmalıdır belki de..
pink floyd / echoes
“overhead the albatross
hangs motionless upon the air
and deep beneath the rolling waves
in labyrinths of coral caves
an echo of a distant time
comes willowing across the sand
and everything is green and submarine..
and no one called us to the land
and no one knows the where’s or why's..
something stirs and something tries
starts to climb toward the light..
strangers passing in the street
by chance two separate glances meet
and i am you and what i see is me..
and do i take you by the hand
and lead you through the land
and help me understand the best i can..
and no one called us to the land
and no one crosses there alive..
no one speaks and no one tries
no one flies around the sun..
almost everyday you fall
upon my waking eyes,
inviting and inciting me to rise..
and through the window in the wall
come streaming in on sunlight wings
a million bright ambassadors of morning..
and no one sings me lullabies
and no one makes me close my eyes
so i throw the windows wide
and call to you across the sky..”
es.. es..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder